Zašto se u Crnoj Gori uopšte igra fudbal ?

Da je Crnogorski klupski fudbal daleko od elite, pa čak i od prosječnih fudbalskih liga u Evropi, znali smo odavno, nova potvrda bolje reći „petarda“ se dogodila ovog puta na Islandu kad je Budućnost deklasirana od prvaka tamošnje države ekipe Brejdablika (5:0), u pretkvalifikacionom kolu Lige šampiona. I pored toga što će Budućnost boriti za mjesto koje kroz kvalifikacione mečeve vodi u Ligu konferencija ti mečevi u ovom trenutku djeluju kao putešestvuje kroz zamračeni tunel u kojem se ne vidi kraj.

Kao zemlja duhova. Upalio se alarm, zavija fudbalska sirena. Nema ko da pomogne svima dragom pacijentu – najvažnijoj sporednoj stvari na svijetu .

Pogledajte na šta liče naše mlađe selekcije koliko se ulaže u njih. Naša struka više od decenije ne može da proizvede u kontinuitetu kvalitetne igrače, kad se pojavi neki talenat kolektivno popadamo u nesvjest. U bliskoj prošlosti uspješne selektore FSCG je smenjivao, a postavljao početnike i one bez angažmana. Narod je nezadovoljan, što se dalo primijetiti posjetama na utakmicama .

Pogledajte ovo šta se dešava sa igračima do 21 godine, koliko se ulaže u njih. Ako ih sad ne osokolimo, teško da će postati sokolovi kad izrastu i priključe se A timu.

Koju to mi imamo generaciju u koju možemo da upremo prstom i kažemo da će da donese bolje Crnogorskom fudbalu?

FSCG mora o mlađim generacija da brine da tu djecu čuva kao malo vode na dlanu, a ne da raširi prste i pusti da ta voda iscuri. Tako mora i da uradi sa trenerima, da organizuje kvalitetne seminare na kojima će za početak gostovati stručnjaci sa prostora bivše Jugoslavije. Narod nije glup. Vidi i okreće leđa nacionalnom timu. Utakmice pred navijačima su esencijalni smisao, cilj i motiv fudbala. Potrebna je ogromna čistka. Nije moguće da Crna Gora ima jedne te iste ljude koji nikako da naprave neku konkretnu stvar, pokrenu neku akademiju. Uporno ih čuvamo i pored loše organizacije i pored loših rezultata kako na reprezentativnom tako i na klupskom nivou .

Sa druge strane ujedinjena Evropa u fudbalu danas je realnost više nego u bilo kojoj drugoj djelatnosti. Fudbal igra koja privlači navijače, televiziju, medije, sponzore – u početnoj i krajnjoj instanci privlači novac. Možda se u toj jednostavnosti može tražiti odgovor na pitanje, zašto je evropski fudbal danas tamo gdje jeste: na vrhu piramide komunikativnog i poslovnog sistema Evrope. I zašto je današnja Evropa jače integrisana u fudbalu nego u bilo kojoj drugoj oblasti.

Ne moramo daleko da idemo ugledajmo se na primjeru Mađara koji su u jednom period stagnirali kako u reprezentativnom tako i u klupskom fudbalu, stariji pamte laku konjicu na čelu sa Ferencom Puškašom koja je harala Svjetskom fudbalskom scenom, ljubitelje fudbala ću podsjetiti na njihovu veliku pobjedu novembra 1953. godine kada su ti magični Mađari savladali Engleze pred sto hiljada zanemjelih duša na Vembliju – 6:3. Da, 6:3!

To je bio Zlatni tim koji će se raspasti tri godine kasnije gušenjem Mađarske revolucije. Zatim Ferencvaroš koji je čest učesnik Evro takmičenja. Jedna anegdota vezana za taj tim a direktno vezana za EX YU prostore je taj da je najposećenija fudbalska utakmica na prostorima bivše Jugoslavije odigrana 23. aprila 1975. godine u polufinalu Kupa pobjednika kupova između Crvene zvezde i Ferencvaroša na “Marakani”. Prodato je 96.670 ulaznica, a načičkalo se 110.000 ljudi !

Može li i Crna Gora po ugledu na Mađare da od materijala za biopsiju „mađarskog sindroma“ kao simbola propadanja nekadašnje fudbalske velesile dođe do primjera koji vrijedi izučavati i pratiti.

Mađarsko takmičarsko buđenje najavljeno je 2016. kad je Mađarska poslije tri decenije bila učesnik Evropskog prvenstva . Može li se nešto slično dogoditi i u Crnoj Gori jer fudbal se voli zato što je nepredvidiv. To je jedan od rijetkih sportova u kojem je moguće da slabiji pobijedi jačeg .